Wielki Post rozpoczyna się w Środę Popielcową, kiedy to w kościołach wierni uczestniczą w obrzędzie posypania głów popiołem. Słowa, które kapłan wypowiada podczas tego obrzędu – „Prochem jesteś i w proch się obrócisz” – przypominają nam o przemijalności życia i potrzebie nawrócenia. Popiół, będący symbolem pokuty i skruchy, ma zachęcić każdego z nas do refleksji nad swoim życiem, do zatrzymania się w codziennym biegu i spojrzenia w głąb siebie.
Liczba 40 w tradycji biblijnej ma szczególne znaczenie. To czas próby, przygotowania i duchowego wzrostu. W Biblii znajdujemy wiele odniesień do tej liczby, takich jak 40 dni, które Jezus spędził na pustyni w poście i modlitwie, czy 40 lat wędrówki Izraelitów przez pustynię. Podobnie Wielki Post to dla nas czas duchowej wędrówki, podczas której mamy możliwość zastanowić się nad naszym życiem, relacją z Bogiem i drugim człowiekiem.
Wielki Post opiera się na trzech głównych filarach, które pomagają nam w duchowym przygotowaniu na Wielkanoc:
Modlitwa: To czas intensywniejszego zbliżenia się do Boga. Modlitwa nie tylko indywidualna, ale także wspólnotowa – poprzez udział w nabożeństwach, takich jak Droga Krzyżowa czy Gorzkie Żale – daje nam możliwość pogłębienia naszej więzi z Chrystusem i rozważania Jego Męki. Modlitwa w czasie Wielkiego Postu ma także wymiar refleksji nad naszym życiem i naszą duchową drogą.
Post: Tradycyjnie post rozumiany jest jako ograniczenie spożywania pokarmów, jednak w szerszym kontekście chodzi o wszelkiego rodzaju wyrzeczenia, które pomagają nam oderwać się od rzeczy materialnych i skupić na tym, co duchowe. Post może obejmować rezygnację z przyjemności, nawyków czy rozrywek, by skupić się na istotnych wartościach i potrzebach duchowych. W ten sposób wyrażamy nasze zjednoczenie z cierpieniem Chrystusa i gotowość do duchowej przemiany.
Jałmużna: Wielki Post to także czas, kiedy szczególnie zwracamy uwagę na potrzeby innych. Jałmużna nie dotyczy jedynie ofiar materialnych, ale każdej formy pomocy bliźniemu – poprzez uczynki miłosierdzia, wsparcie duchowe czy poświęcenie czasu innym. Chrześcijańska jałmużna to wyraz miłości i solidarności z tymi, którzy znajdują się w trudnej sytuacji.
Wielki Post jest przede wszystkim czasem nawrócenia i powrotu do Boga. Każdy z nas jest zaproszony, by w tym okresie dokonać rachunku sumienia, rozważyć swoje postępowanie i podjąć konkretne kroki w kierunku przemiany swojego życia. Sakrament pokuty, który w tym czasie ma szczególne znaczenie, daje nam możliwość pojednania się z Bogiem i rozpoczęcia nowego rozdziału w naszej duchowej wędrówce.
Wielki Post to nie tylko czas smutku i pokuty, ale przede wszystkim nadziei. Jezus Chrystus, poprzez swoją mękę i śmierć, przyniósł nam zbawienie. Wielki Post przygotowuje nas do pełnego przeżycia radości Zmartwychwstania, kiedy to Chrystus zwycięża śmierć i grzech, dając nam życie wieczne.
Wielki Post kończy się Wielkim Tygodniem, który rozpoczyna się Niedzielą Palmową, wspomnieniem uroczystego wjazdu Jezusa do Jerozolimy. Wielki Tydzień to najważniejsze dni w liturgii chrześcijańskiej, kiedy wspominamy ostatnie dni życia Jezusa na ziemi: Ostatnią Wieczerzę, Jego mękę, śmierć na krzyżu i pogrzeb.
Kulminacją Wielkiego Postu jest Triduum Paschalne: Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielka Sobota. Te dni prowadzą nas do świętowania Zmartwychwstania Pańskiego podczas Wigilii Paschalnej, kiedy to Kościół ogłasza zwycięstwo Chrystusa nad śmiercią i grzechem.
Wielki Post to wyjątkowy czas duchowego odrodzenia i przygotowania na święto Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Poprzez modlitwę, post i jałmużnę Kościół zachęca nas do głębszej refleksji nad naszym życiem, relacją z Bogiem i bliźnimi. To czas, który prowadzi nas do nawrócenia i przemiany, przypominając, że śmierć nie jest końcem, ale początkiem nowego życia w Chrystusie. Wykorzystajmy ten czas, aby odnowić naszą wiarę i przygotować serca na radość Zmartwychwstania.
Ostatnia aktualizacja: 28.09.2024